Ο Ζωολογικός κήπος της Λεμεσού για πολλά χρόνια ήταν ο χώρος που άνθρωποι από όλη την Κύπρο μικροί και μεγάλοι, επισκέπτονταν για να δουν ζώα και πτηνά που στην πλειονότητα τους δεν υπήρχαν στα δάση της Κύπρου,.Zώα από μακρινές χώρες που κεντρίζουν το ενδιαφέρον του καθενός από εμάς.

Ο Θρυλικός ελέφαντας μάγευε τα παιδιά και αναπολώ την εποχή που μικρός ενθουσιαζόμουν σε κάθε επίσκεψη μου στο κήπο. Τα χρόνια πέρασαν, ο ελέφαντας πέθανε αλλά οι αρκούδες, τα λιοντάρια ,οι τίγρεις, οι πίθηκοι και άλλα ζώα ήταν εκεί. Τακτικά με τα δύο κοριτσάκια μου επισκεπτόμαστε τον ζωολογικό κήπο και έβλεπα τον ενθουσιασμό στα παιδιά καθώς περιφερόμαστε μεταξύ των ζώων. Φίλοι και γνωστοί από άλλες πόλεις έφερναν και τα δικά τους παιδιά να δουν από κοντά τα ζώα στο ζωολογικό κήπο της Κύπρού. Μαθητικές εκδρομές είχαν προορισμό την Λεμεσό και τον κήπο.

Είναι όμως πραγματικότητα ότι ο χώρος που φιλοξενεί τον ζωολογικό κήπο δεν είναι ο κατάλληλος. Βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή χωρίς καν χώρους στάθμευσης. Πολλές φορές μια δυσοσμία περιφέρετε στην περιοχή και πολλές φορές διερωτούμε αν είναι φυσιολογικό επακόλουθο της φιλοξενίας των ζώων ή αν είναι λόγω του χώρου. Τα κλουβιά που φιλοξενούν τα ζώα δεν είναι και τα πλέον κατάλληλα. Ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες το κόστος λειτουργίας του ζωολογικού κήπου είναι. Οι μισθοί των δημοτικών υπαλλήλων τα έσοδα από τα μεγάλη ζημιά. Στην αντίπερα όχθη ο δήμος και τα κατάλληλα για να μειώσει την ζημιά. Το ερώτημα ο ζωολογικός κήπος της Κύπρου. Και στο μέλλον θα φύγουν και τα άλλα ζώα. Χωρίς αρκούδες και λιοντάρια. Μήπως είναι κήπος με πτηνά και γαϊδουράκια είναι αρκετός. Οι συζητήσεις και τα σχέδια για μεταφορά του κήπου σε περιοχή που θα προσφέρετε για ζωολογικό πάρκο έχουν ξεκινήσει προ πολλού. Οι υποσχέσεις για βοήθεια από την κυβέρνηση και τον υπουργό γεωργίας δόθηκαν. Τι γίνετε όμως ;